Drie testmethoden voor hydrostatische drukweerstandstesters

De hydrostatische drukweerstandstester is vooral geschikt voor compacte stoffen. Via drie testmethoden: dynamische test, statische test en programmatest, wordt het testmonster op het door de norm gespecificeerde testgebied bevestigd. De luchtdrukregeling levert een bepaalde hoeveelheid luchtdruk aan een ingebouwde watertank gevuld met gedestilleerd water. Op de watertank is een testkop aangesloten. Zodra de test begint, wordt de testdruk automatisch geregeld. De testmethode bestaat erin één kant van het monster te onderwerpen aan een voortdurend stijgende waterdruk onder standaardatmosfeer totdat er op drie plaatsen water doorsijpelt en de druk op dit moment te registreren. Het testprincipe van deze norm is om de hydrostatische druk te gebruiken die door de stof wordt verdragen om de weerstand weer te geven die wordt ondervonden door water dat de stof binnendringt. De waterdruk kan vanaf de voor- of achterkant van het monster worden uitgeoefend.

De hydrostatische drukweerstandstester is een onafhankelijk testapparaatzorgvuldig ontwikkeld en geproduceerd door ons bedrijf, Shanghai Qianshi Precision Mechanical and Electrical Technology Co., Ltd., met hoge kostenprestaties en complete after-sales service.

Drie methoden:

1. Veldtesten

Veldtesten zijn duur en tijdrovend , duurt meestal ongeveer een half jaar. Tijdens het experiment werd de waterdichtheid van de stof na waterdichting en vochtdoorlatende afwerking regelmatig getest om meer te weten te komen over de duurzaamheid ervan. Hoewel deze methode lang duurt en veel kost, zijn de testgegevens accuraat.

　2. Laboratoriumtesten

Vergeleken met veldtesten en simulatietesten kosten laboratoriumtesten minder, nemen ze minder tijd in beslag en kunnen relatieve resultaten worden verkregen. Praktischer.

3. Simulatietest

De simulatietest moet beschikken over een omgevingscontrolekamer. De kamer ikZe zijn uitgerust met een kunstmatige regentoren, die water vanaf een hoogte van 10 meter naar het menselijke model kan laten stromen als een zware regenbui, met een debiet van 450 l/m³. Waterdruppels met een diameter van ongeveer 5 mm worden met een snelheid van ongeveer 40 km uit 2000 gaten aan de bovenkant gespoten. /u, waarbij 90% van de maximale regendruppelsnelheid in de lucht wordt bereikt. Door aanpassing kunnen buien van verschillende gradaties worden gesimuleerd over een oppervlakte van ongeveer 2m. Het oppervlak van de mannequin zit vol met sensoren die zijn ontworpen om onder andere het tijdstip en de locatie van de uiteindelijke waterpenetratie te bepalen. Deze testmethode kost veel minder tijd dan veldtesten en kan binnen een paar dagen worden voltooid, maar de kosten zijn hoger.

Prev: Kenmerken van de horizontale en verticale verbrandingstestmachine