Testen van slijtvastheid van leer

Slijtvastheid van leer is de eigenschap van leer om weerstand te bieden aan slijtage. Slijtage van leer is een belangrijke oorzaak van leerschade. Hoewel de slijtvastheid van leer nog niet als nationale norm is beoordeeld, is de slijtvastheidstest van leer nog steeds de enige manier om de kwaliteit ervan te meten, en deze is van uiterst belangrijk belang bij het beoordelen van de slijtvastheid van leer.

Leer wordt grofweg in twee soorten verdeeld: natuurlijk leer en vervangend leer. Natuurlijk leer is wat wij \"echt leer\" noemen, en het bestaat voornamelijk uit koeienhuid, schapenvacht, varkensleer, divers leer, geschoren leer, enz. Onder hen zijn koeienhuid, schapenvacht en varkensleer de drie belangrijkste leersoorten die worden gebruikt als grondstof voor bruinen. Vervangingsleer is wat wij ‘nepleer’ noemen, wat een algemene term is voor kunstmatige materialen zoals PVC en PU.

Slijtvastheid is een belangrijke indicator om de prestaties en duurzaamheid ervan te meten. Tijdens de test werd thHet wrijvingsorgaan wordt gebruikt om wrijving in de tangentiële richting op het roterende monster uit te oefenen, en de slijtvastheid van het monster wordt gemeten.

Kleurechtheid bij wrijven: Het is de mate waarin de kleur en coating van het leeroppervlak veranderen of overgaan als gevolg van wrijving. Gebruik bij het testen van de kleurvastheid bij wrijven de witte voeringstof of witte wollen tack zoals gespecificeerd in de norm, en voer heen en weer gaande wrijving uit op het leren oppervlak onder een bepaalde druk (testkopmassa 500 g, 1000 g) (reciprocerend met droge witte voeringstof of witte wollen tack) Wrijven is droog wrijven, en heen en weer wrijven met natte witte tussenvoering of witte wol wordt nat wrijven genoemd), en een standaard grijze monsterkaart wordt gebruikt om de verandering van de leerkleur en de vervuiling van witte tussenvoering of witte wol te evalueren.

Er zijn twee methoden om de slijtvastheidsindex van leer te beoordelen, namelijk de eindpuntmethode en de uiterlijkveranderingsmethode. De Martindale wijDe ar-bestendige meter is een experimenteel instrument en Standard Group (Hong Kong) Co., Ltd. is de fabrikant. Welkom om erom te vragen. Klanten bellen om te informeren.

Het ronde proefstuk geïnstalleerd in de proefopstelling van de Martindale-schuurtester wordt onderworpen aan Li onder de gespecificeerde belasting. De vlakke beweging van het Lissajous-patroon wrijft tegen het schuurmiddel (d.w.z. standaardweefsel) en de proefstukhouder kan vrij rond zijn as loodrecht op het horizontale vlak draaien. De slijtvastheid van het leer wordt bepaald op basis van het totale aantal wrijvingen wanneer het monster beschadigd raakt. Tijdens de test wordt een testmonster van een bepaalde grootte onder een bepaalde druk in contact gebracht met een standaard schuurmiddel en wordt het monster ten opzichte van het schuurmiddel langs een Lissajous-traject bewogen, zodat het testmonster gelijkmatig in meerdere richtingen wordt afgesleten.

Eindpuntmethode:

Het aantal rotaties dat nodig is om lmm-leat te verwijderenhaar is de dikte-index van slijtvastheid. Noteer het aantal wrijvingsomwentelingen als slijtvastheidsindex.

Methode voor uiterlijke verandering:

Nadat het testmonster een bepaald aantal keren is gewreven, observeert u de uiterlijke veranderingen, zoals kleurverandering, mate van slijtage, enz. De mate verandering van uiterlijk wordt gebruikt als indicator voor slijtvastheid.

Prev: Het verschil tussen de automatische scheurmeter en de handmatige scheurmeter